CD: Kylie – X

Bij deze plaat hadden we wel enkele (lees eindeloze) luisterbeurten nodig om een opinie te vormen. De eerste keren lijkt het een koud over-geproduced elektroplaatje op je bord, maar als je meer en meer luistert ontdek je enkele geweldige nummers. De eerst single ‘2hearts’ is daar een voorbeeldje van: lekker ruig, zonde franjes en érg catchy. Weer iets heel anders als good ol’ vintage Kylie  Minogue, maar zeker dancefloorproof bevonden.

Poppy earcandy

‘Like a drug’ en ‘In my arms’ leunen nog het meeste aan bij het Fever-tijdperk en zijn hopelijk de volgende singles! Het tweede nummer begint op een heel experimentele manier maar verandert al snel in een staaltje geweldige electropop met een refrein dat niet hoeft onder te doen voor lalala (’t heeft wel meer tekst). Dit heeft nummer-één hitpotentieel!

Biologie scoort niet

Met Speakerphone komen we aan bij Kylie anno 2007: elk lichaamsdeel dat je gebruikt op de dansvloer somt ze wel op in dit nummer. Een lesje biologie kan ons helaas toch niet zo boeien, zeker niet met Kylie’s stem door net té veel pc’s gehaald. Bij het beluisteren van Sensitized raakt ze de ruige kant van deze plaat aan en brengt ze ons terug naar haar tijd bij het DeConstruction label. Geen slecht nummer, maar het past toch wat vreemd in het geheel…

The good and the bad

Gelukkig kunen we snel skippen naar The One, veilige Kylie-pop à la Light Years maar dan wederom in een electrojasje. Dit smaakt naar maar en zo komen we bij niemandalletje All I See terecht, dat klinkt als een melig R&B-koekje. *skip* Net als onze aandacht verzwakt krijgen WOW. Een Mika-achtig snoepje die onmiddelijk een glimlach op je gezicht tovert.

Skippen naar White Diamond. Snel!

Maar dan! Horror-o-horror! Welke producer zich met Nu-di-ty gemoeit heeft verdient het om afgeschoten te worden. Irritant, goedkoop en uitgekotst… er zijn geen andere woorden voor dit vehikel, foei Kylie! Van de niet besproken tracks kan je veilig stellen dat het opvulsel is: niet slecht maar ook niet speciaal. Koop je de special edition dan krijg je er als bonustrack o.a. een slowversie van White Diamond bij: het meest ondergewaardeerde Kylienummer ooit.

De plaat heeft enkele piekmomenten maar minstens evenveel dalen. Het is weer even wennen aan de nieuwe stijl maar miss Minogue kan beter. Wij hebben toch onze tickets voor de nieuwe show al gekocht!