Unity Dance: eendracht maakt dans

Het is eens wat anders: een holebifuif in Luik. We trekken naar de Military Party van fuifconcept Unity Dance. Luik, over de taalgrens, een andere cultuur, andere muziek. We verwachten een wereld van verschil. Wordt die verwachting waargemaakt?

Wat opvalt, is de publiciteit. Je moet je best doen om online informatie over het fuifconcept Unity Dance te zoeken. De organisatie achter het feest, Gay Events, heeft wel een website, maar die maakt geen al te goede indruk. De fuif wordt wel aangekondigd op online kalenders als Netevents en Gay Online. Niet dat hierdoor minder volk afkomt, want de mond-aan-mond reclame werkt uitstekend.

De zaal

De Caves de Conillon zijn, zoals de naam prijsgeeft, kelders. Meer bepaald kelders van een vroeger klooster of seminarie. Allesbehalve beklemmend. De gewelven staan hoog genoeg en er is bovendien een terras. Handig voor wie een luchtje wil scheppen. De ruimte is geen fulltime discotheek, en wordt dus telkens aangekleed.

Er is veel plek, en ondanks het hoge aantal aanwezigen hebben we nooit een echt bekneld gevoel. De Caves zijn een half uurtje te voet van het centrum van Luik verwijderd, en je kan er vrij gemakkelijk parkeren.

De party

De sfeer is erg vergelijkbaar met Vlaamse holebifuiven. Een gemengd publiek van holebi’s en lesbiennes. Je ziet zowel jongeren als ouderen fuiven. Wat opvalt, is dat het publiek kleurrijker is dan in Vlaanderen, waar het percentage allochtonen op één hand te tellen is.

Het thema is ‘military’, en om de niet-verplichte dresscode aan te moedigen, is er een fotowedstrijd. Een professionele fotograaf laat je poseren in een ministudio, waarna er online een verkiezing zal volgen. Misschien een idee voor Studio 54 om de dresscode te valoriseren.

Evenveel mensen dansen als anderen stonden te drinken en te kletsen. Een gedrag dat je wel meer in België waarneemt. Net als in het noorden van het land blijven de partypeople niet op hun plaats, met veel elleboogstootjes en vuile schoenen tot gevolg.

Over schoenen gesproken, om in Luik uit te gaan moet je je niet te chic kleden. Een toffe T-shirt, een jeans en sneakers zijn er de norm als er geen dresscode is.

De muziek

House, techno, popnummers, foute muziek, muziek uit de jaren 1980, R&B, dance, … ook hier merken we weinig verschil met de Vlaamse smaak. Natuurlijk hoor je hier geen Kate Ryan, Natalia of Liliane Saint-Pierre. Af en toe een Frans deuntje, maar het aandeel Franse liedjes lijkt ons kleiner dan de hoeveelheid Vlaamse producties op Vlaamse fuiven.

De drank en de prijzen

De inkom bedraagt 6 euro en 5 voor leden van de FAGL. De bar werkt met jetons. 2 euro per jeton, en 3 prijzen. Voor 1 jeton heb je bier, cola ,water, wijn en fruitsap, voor 2 de alcopops en voor 3 de wodka-Red Bull’s, whisky-cola’s en consorten. Terwijl bier bij tal van Vlaamse homo’s not done is, drinken Walen wel zonder schroom het gerstenat. De Jupiler vloeit er rijkelijk.

Een aangename bijkomstigheid in Wallonië: geen Madame Pipi en de security verwacht ook geen drankgeld. En ondanks de afwezigheid van een WC-dame zijn de toiletten niet vuiler dan over de taalgrens.

Conclusie

De Unity Dance is veel minder ‘anders’ dan verwacht. De gelijkenissen met Vlaamse party’s zijn talrijk. De sfeer zit goed, de muziek meer dan pruimbaar. Anders dan anders, zonder verloren te lopen.

Volgende Unity Dance:
Pride Party: Mister Unity
19 mei, in de Caves de Cornillon
Rue de Robermont, 8 B
4020 Wandre (Liège)