2008, jaar van gay advertising?

Wordt 2008 het jaar van advertenties gericht op holebi’s? Dat vraagt Buzzing Bees / Nicolas Chartier zich af. Hij is professioneel copywriter bij Wanabe. Gay marketing, waarbij ook mainstream merken adverteren in gespecialiseerde media, is niet nieuw. Wel gay ads in mainstream media.

Chartier toont enkele suggestieve voorbeelden. Ook op YouTube vind je heel wat homogerichte reclame. ’t Is dan ook niet nieuw. Maar werkt het?

Volgens de reclamejongens wel. Holebi’s vinden gerichte reclame sympathiek, zou uit allerlei studies blijken, zolang ze niet als melkkoe worden aanzien. D’uh! Het is noch in het voordeel van de adverteerders, noch in die van de gay media en holebibeweging om het doelpubliek als lompe kuddegeesten te beschouwen.

Immers, stellen dat je doelpubliek kritisch is, is een manier om je target audience te paaien. En doe er gerust een schepje bovenop: holebi’s consumeren graag en bewust, zijn trendy en avant-garde, opinion leaders en blablablabla. Allemaal trefwoorden om ondernemingen te overtuigen te investeren in het holebipubliek. Ieder vaart er wel bij: de onderneming, de communicatie-industrie, de gay media en de homobeweging. Want wie interessant is voor adverteerders, is belangrijk.

Maar, zijn wij wel zo avant-garde, opinion leader, trendy? Consumeren wij wel bewust? Zijn wij kritisch? Niet meer of niet minder dan de gemiddelde hetero. Uiteraard vertonen de meeste holebigezinnen (ook singles die alleen wonen zijn een ‘gezin’) een ander consumentengedrag dan een gemiddeld heterogezin. Maar zijn we meer immuun voor reclame? Neen, waarom zouden we?

Maar… dat adverteerders zich richten op holebi’s via kanalen die bestemd zijn voor het brede publiek getuigt wél van een zekere vooruitgang. Een vooruitgang in de ‘normalisering’ van het holebi-gegeven. Dat is goed voor de aanvaarding. De ironie wil dan natuurlijk dat wie normaal is, wie zich in de kudde bevindt, geen opinion leader meer is en dus minder interessant wordt voor adverteerders.

Benjamin

PS: Hartelijk dank aan Wondering Boy Mick voor de blogtip. Misschien had je niet verwacht dat mijn bijdrage deze richting zou uitgaan. Wel ik ook niet, it just happened.